رجعت یکی از اعتقادات مسلم شیعه است و طبق روایات معتبر شیعه، امام حسین علیه السلام نخستین کسی هستند که به همراه اصحاب خویش رجعت و مدت طولانی در زمین زندگی می کنند، و از قاتلین خود، انتقام می گیرند.
به گزارش چی 24 به نقل از رسالت:
پایگاه فرهنگی تبلیغی رسالات؛ اعتقاد به رجعت، یکی از ویژگیهای مکتب اهل بیت علیهم السلام و تشیع است که برخاسته از آیه های نورانی قرآن مجید و احادیث ائمه معصومین علیهم السلام است.
طبق این اعتقاد، خداوند متعال انبیا و جانشینان آنان و پیامبر اکرم و ائمه اطهار علیهم السلام را به همراه گروهی از مؤمنان و پاکان و برخی از ستمگران و جنایتکاران به آنان، مخصوصاً ظالمان به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و سیدالشهدا علیه السلام، پس از مرگ و قبل از روز قیامت دوباره زنده می کند و به این دنیا برمیگرداند؛ تا بندگان شایسته خداوند و مؤمنین از این ستمگران که دشمنان خداوند هستند، پیش از عذابی که در آخرت برایشان مهیا شده در همین دنیا انتقام بگیرند.
زمان این رجعت با ظهور سرور آفرین حضرت بقیة الله الاعظم حجت بن الحسن المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شروع می شود و اولین کسی که به دنیا برمیگردد، امام حسین علیه السلام است. البته مناسب است پیش از آنکه به رجعت حسینی علیه السلام بپردازیم، در رابطه با اصل رجعت و بعضی از زوایای آن نکاتی را متذکر شویم.
اصل رجعت:
1) مراد از رجعت آن است که قبل از معاد و پیش از روز قیامت، روح به بدن هایی که از آن ها جدا شده است، برگردد و آن فرد مرده با همان بدنی که قبلاً روحش در آن بوده زنده شود. لذا اعتقاد به رجعت با مسئله حلول و تناسخ فرق دارد؛ زیرا تناسخ و حلول عبارت است از وارد شدن روح در بدن انسان دیگر یا حیوانی و ما به این رجعت نمی گوییم.
2) رجعت، یک امر ممکن است و کسی که امکان آن را انکار کند، قدرت بی پایان خداوند را محدود کرده و منکر توانایی پروردگار است؛ لذا می گوییم خداوندی که قدرت دارد که در روز قیامت همه ما را زنده کند، می تواند در همین دنیا اشخاص مرده را دومرتبه زنده کند و به آن حیات ببخشد: «أَلَیسَ ذَلِک بِقَادِرٍ عَلَی أَن یحْیی الْمَوْتَی؟»؛ آیا او (خداوند) توانایی زنده کردن مرده را ندارد؟
3) علاوه بر ممکن بودن برگشت روح به بدن، این مطلب در امت های گذشته به شهادت قرآن مجید اتفاق افتاده است. قرآن در چندین آیه مبارکه جریاناتی را بیان فرموده که حاکی بر وقوع رجعت بوده است؛ و اساساً مگر مهم ترین معجزه حضرت عیسی علیه السلام زنده کردن مردگان نبوده است؟ پس برگشت روح به بدن قبلی خود، هم ممکن است و هم به وقوع پیوسته است.
خداوند متعال پیامبر اکرم صلی علی الله و آله و سلم را آگاه کرد که بعد از شهادت، امام حسین علیه السلام را دوباره به این دنیا برمیگرداند و او را یاری می کند تا دشمنان خود را بکشد و از بین ببرد و مالک تمام زمین شود و بر سراسر آن فرمانروایی کند.
4) علاوه بر احادیثی که رجعت را بیان فرموده، در قرآن مجید نیز راجع به زنده شدن بعضی از انسان ها پیش از روز قیامت نیز مطلب آمده که به عنوان نمونه در آیه مبارکه ۸۳ سوره نمل چنین می خوانیم: « وَ یوْمَ نَحْشُرُ مِن کلِّ أُمَّهٍ فَوْجًا مِّمَّن یکذِّبُ بِآیاتِنَا فَهُمْ یوزَعُونَ»؛ یعنی روزی که از هر امتی گروهی را محشور می کنیم.
در روایت آمده که شخصی به امام صادق علیه السلام عرض می کند که: «عامه این آیه را در رابطه با روز قیامت می دانند.» حضرت صادق علیه السلام بدین مضمون به او فرمودند: «آیا خداوند در روز قیامت از هر امتی تنها گروه و عده ای را محشور می کند و بقیه را رها کرده و محشور نمی کند؟ نه اینچنین نیست؛ بلکه این آیه مربوط به رجعت است که فقط بعضی محشور می شوند؛ اما آیه ای که در مورد روز قیامت است فرمایش دیگر خداوند متعال است که در آیه ای از قرآن می فرماید: «و حشرنا هم فلم نغادر منهم احدا»؛ آنان را محشور می کنیم. پس احدی را در این محشور شدن ترک نمی کنیم و همه را زنده می کنیم.
5) رجعت برای همه انسان ها نیست؛ بلکه بعضی در رجعت به دنیا برمیگردند.
در روایتی امام صادق علیه السلام فرموده اند: «ان الرجعه لیست بعامه و هی خاصه»؛ یعنی که رجعت عمومی نیست بلکه عده ای در رجعت بازمیگردند.
6) اصل رجعت از روایات معتبره ثابت می شود؛ گرچه در خصوصیاتش مطالبی است که از حوصله این مقاله و موضوع آن خارج است.
رجعت حسینی:
بعد از این نکات زمان آن رسیده که وارد بحث شویم و رجعت حسینی را به صورت دستهبندی و شماره گذاری بیان کنیم:
1) خداوند تولد و شهادت و رجعت امام حسین علیه السلام را قبل از تولد به پیامبر اکرم صلی علی الله و آله و سلم خبر داد:
برای امیرالمؤمنین علیه السلام رجعتی است که با امام حسین علیه السلام برمیگردد، با پرچم امام حسین علیه السلام می آید تا از بنی امیه و معاویه و آل معاویه انتقام بگیرد.
در روایتی آمده که خداوند پیش از آن که امام حسین علیه السلام متولد شوند، به پیامبر اکرم علیه السلام بشارت تولد آن وجود مبارک را داد و خبر داد که نسل امامت تا روز قیامت از امام حسین علیه السلام است؛ آن گاه پیشامدهای ناگوار و شهادت را در فرزندان و نسل او قرار داد. در دنبال مطالب این روایت این گونه آمده که: «و اعلمه انه یقتل ثم یرده الی الدنیا و ینصره حتی یقتل اعدائه و یملکه الارض»؛ یعنی خداوند متعال پیامبر اکرم صلی علی الله و آله و سلم را آگاه کرد که بعد از شهادت، امام حسین علیه السلام را دوباره به این دنیا برمیگرداند و او را یاری میکند تا دشمنان خود را بکشد و از بین ببرد و مالک تمام زمین شود و بر سراسر آن فرمانروایی کند.
2) امام حسین علیه السلام نخستین کسی که رجعت می کند:
از بررسی چندین روایت که در مورد رجعت آمده می فهمیم که اولین کسی که به این دنیا بازمیگردد و رجعت می کند امام حسین علیه السلام است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: «اول من تنشق الارض عنه و یرجع الی الدنیا الحسین بن علی»؛ یعنی نخستین کسی که زمین از برای وی شکافته می شود و به دنیا برمیگردد امام حسین علیه السلام است.
3) طولانی بودن عمر امام حسین علیه السلام در رجعت:
امام صادق علیه السلام در تشریح آیه ابتدایی سوره اسرا می فرمایند: «ان اول من یکر فی الرجعه الحسین بن علی یمکث فی الارض اربعین الف سنه حتی یسقط حاجباه علی عینیه من کبره»؛ یعنی اولین کسی که در رجعت برمیگردد حسین علیه السلام است. چهل هزار سال در این رجعت در زمین میماند تا اینکه از کثرت طول عمر، ابروهای حضرت به روی چشم هایش میافتد.
4) امام حسین علیه السلام، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را غسل می دهد و کفن می کند و به خاک می سپارد:
در یک فراز از روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند: «فاذا استقرت المعرفه فی قلوب المؤمنین انه الحسین علیهالسلام جاء الحجه الموت، فیکون الذی یغسله و یکفنه و یحنطه و یلحده فی حفرته الحسین بن علی علیهماالسلام و لا یلی الوصی الا الوصی»؛ یعنی هنگامی که حضرت امام حسین علیه السلام در رجعت به مؤمنین معرفی می شود و دیگر تردیدی در مورد آن حضرت باقی نماند که او امام حسین علیه السلام است، اجل حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف می رسد و دیده از جهان می بندد؛ آن گاه امام حسین علیه السلام آن حضرت را غسل داده و کفن و حنوط می کند و به خاک می سپارد؛ هرگز امام را غیر از امام غسل نمی دهد.
منبع: سبطین
پایگاه فرهنگی تبلیغی رسالات؛ اعتقاد به رجعت، یکی از ویژگیهای مکتب اهل بیت علیهم السلام و تشیع است که برخاسته از آیه های نورانی قرآن مجید و احادیث ائمه معصومین علیهم السلام است.
طبق این اعتقاد، خداوند متعال انبیا و جانشینان آنان و پیامبر اکرم و ائمه اطهار علیهم السلام را به همراه گروهی از مؤمنان و پاکان و برخی از ستمگران و جنایتکاران به آنان، مخصوصاً ظالمان به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و سیدالشهدا علیه السلام، پس از مرگ و قبل از روز قیامت دوباره زنده می کند و به این دنیا برمیگرداند؛ تا بندگان شایسته خداوند و مؤمنین از این ستمگران که دشمنان خداوند هستند، پیش از عذابی که در آخرت برایشان مهیا شده در همین دنیا انتقام بگیرند.
زمان این رجعت با ظهور سرور آفرین حضرت بقیة الله الاعظم حجت بن الحسن المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شروع می شود و اولین کسی که به دنیا برمیگردد، امام حسین علیه السلام است. البته مناسب است پیش از آنکه به رجعت حسینی علیه السلام بپردازیم، در رابطه با اصل رجعت و بعضی از زوایای آن نکاتی را متذکر شویم.
اصل رجعت:
1) مراد از رجعت آن است که قبل از معاد و پیش از روز قیامت، روح به بدن هایی که از آن ها جدا شده است، برگردد و آن فرد مرده با همان بدنی که قبلاً روحش در آن بوده زنده شود. لذا اعتقاد به رجعت با مسئله حلول و تناسخ فرق دارد؛ زیرا تناسخ و حلول عبارت است از وارد شدن روح در بدن انسان دیگر یا حیوانی و ما به این رجعت نمی گوییم.
2) رجعت، یک امر ممکن است و کسی که امکان آن را انکار کند، قدرت بی پایان خداوند را محدود کرده و منکر توانایی پروردگار است؛ لذا می گوییم خداوندی که قدرت دارد که در روز قیامت همه ما را زنده کند، می تواند در همین دنیا اشخاص مرده را دومرتبه زنده کند و به آن حیات ببخشد: «أَلَیسَ ذَلِک بِقَادِرٍ عَلَی أَن یحْیی الْمَوْتَی؟»؛ آیا او (خداوند) توانایی زنده کردن مرده را ندارد؟
3) علاوه بر ممکن بودن برگشت روح به بدن، این مطلب در امت های گذشته به شهادت قرآن مجید اتفاق افتاده است. قرآن در چندین آیه مبارکه جریاناتی را بیان فرموده که حاکی بر وقوع رجعت بوده است؛ و اساساً مگر مهم ترین معجزه حضرت عیسی علیه السلام زنده کردن مردگان نبوده است؟ پس برگشت روح به بدن قبلی خود، هم ممکن است و هم به وقوع پیوسته است.
خداوند متعال پیامبر اکرم صلی علی الله و آله و سلم را آگاه کرد که بعد از شهادت، امام حسین علیه السلام را دوباره به این دنیا برمیگرداند و او را یاری می کند تا دشمنان خود را بکشد و از بین ببرد و مالک تمام زمین شود و بر سراسر آن فرمانروایی کند.
4) علاوه بر احادیثی که رجعت را بیان فرموده، در قرآن مجید نیز راجع به زنده شدن بعضی از انسان ها پیش از روز قیامت نیز مطلب آمده که به عنوان نمونه در آیه مبارکه ۸۳ سوره نمل چنین می خوانیم: « وَ یوْمَ نَحْشُرُ مِن کلِّ أُمَّهٍ فَوْجًا مِّمَّن یکذِّبُ بِآیاتِنَا فَهُمْ یوزَعُونَ»؛ یعنی روزی که از هر امتی گروهی را محشور می کنیم.
در روایت آمده که شخصی به امام صادق علیه السلام عرض می کند که: «عامه این آیه را در رابطه با روز قیامت می دانند.» حضرت صادق علیه السلام بدین مضمون به او فرمودند: «آیا خداوند در روز قیامت از هر امتی تنها گروه و عده ای را محشور می کند و بقیه را رها کرده و محشور نمی کند؟ نه اینچنین نیست؛ بلکه این آیه مربوط به رجعت است که فقط بعضی محشور می شوند؛ اما آیه ای که در مورد روز قیامت است فرمایش دیگر خداوند متعال است که در آیه ای از قرآن می فرماید: «و حشرنا هم فلم نغادر منهم احدا»؛ آنان را محشور می کنیم. پس احدی را در این محشور شدن ترک نمی کنیم و همه را زنده می کنیم.
5) رجعت برای همه انسان ها نیست؛ بلکه بعضی در رجعت به دنیا برمیگردند.
در روایتی امام صادق علیه السلام فرموده اند: «ان الرجعه لیست بعامه و هی خاصه»؛ یعنی که رجعت عمومی نیست بلکه عده ای در رجعت بازمیگردند.
6) اصل رجعت از روایات معتبره ثابت می شود؛ گرچه در خصوصیاتش مطالبی است که از حوصله این مقاله و موضوع آن خارج است.
رجعت حسینی:
بعد از این نکات زمان آن رسیده که وارد بحث شویم و رجعت حسینی را به صورت دستهبندی و شماره گذاری بیان کنیم:
1) خداوند تولد و شهادت و رجعت امام حسین علیه السلام را قبل از تولد به پیامبر اکرم صلی علی الله و آله و سلم خبر داد:
برای امیرالمؤمنین علیه السلام رجعتی است که با امام حسین علیه السلام برمیگردد، با پرچم امام حسین علیه السلام می آید تا از بنی امیه و معاویه و آل معاویه انتقام بگیرد.
در روایتی آمده که خداوند پیش از آن که امام حسین علیه السلام متولد شوند، به پیامبر اکرم علیه السلام بشارت تولد آن وجود مبارک را داد و خبر داد که نسل امامت تا روز قیامت از امام حسین علیه السلام است؛ آن گاه پیشامدهای ناگوار و شهادت را در فرزندان و نسل او قرار داد. در دنبال مطالب این روایت این گونه آمده که: «و اعلمه انه یقتل ثم یرده الی الدنیا و ینصره حتی یقتل اعدائه و یملکه الارض»؛ یعنی خداوند متعال پیامبر اکرم صلی علی الله و آله و سلم را آگاه کرد که بعد از شهادت، امام حسین علیه السلام را دوباره به این دنیا برمیگرداند و او را یاری میکند تا دشمنان خود را بکشد و از بین ببرد و مالک تمام زمین شود و بر سراسر آن فرمانروایی کند.
2) امام حسین علیه السلام نخستین کسی که رجعت می کند:
از بررسی چندین روایت که در مورد رجعت آمده می فهمیم که اولین کسی که به این دنیا بازمیگردد و رجعت می کند امام حسین علیه السلام است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: «اول من تنشق الارض عنه و یرجع الی الدنیا الحسین بن علی»؛ یعنی نخستین کسی که زمین از برای وی شکافته می شود و به دنیا برمیگردد امام حسین علیه السلام است.
3) طولانی بودن عمر امام حسین علیه السلام در رجعت:
امام صادق علیه السلام در تشریح آیه ابتدایی سوره اسرا می فرمایند: «ان اول من یکر فی الرجعه الحسین بن علی یمکث فی الارض اربعین الف سنه حتی یسقط حاجباه علی عینیه من کبره»؛ یعنی اولین کسی که در رجعت برمیگردد حسین علیه السلام است. چهل هزار سال در این رجعت در زمین میماند تا اینکه از کثرت طول عمر، ابروهای حضرت به روی چشم هایش میافتد.
4) امام حسین علیه السلام، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را غسل می دهد و کفن می کند و به خاک می سپارد:
در یک فراز از روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند: «فاذا استقرت المعرفه فی قلوب المؤمنین انه الحسین علیهالسلام جاء الحجه الموت، فیکون الذی یغسله و یکفنه و یحنطه و یلحده فی حفرته الحسین بن علی علیهماالسلام و لا یلی الوصی الا الوصی»؛ یعنی هنگامی که حضرت امام حسین علیه السلام در رجعت به مؤمنین معرفی می شود و دیگر تردیدی در مورد آن حضرت باقی نماند که او امام حسین علیه السلام است، اجل حضرت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف می رسد و دیده از جهان می بندد؛ آن گاه امام حسین علیه السلام آن حضرت را غسل داده و کفن و حنوط می کند و به خاک می سپارد؛ هرگز امام را غیر از امام غسل نمی دهد.
منبع: سبطین
